Her ne kadar ailede son kararları Annem vermiş olsa da, ailemizin temel direği, evi geçindiren, bizi kötülüklerden ve zorluklardan koruyan bir “KAHRAMAN”… Babam… O’nun varlığı bana güven verir-miş, şimdi şimdi anlıyorum. Ayaklarımın üzerinde duran bir kadın olduğumda, kahramanlara ihtiyacım olmadığında, kendi paramı kazanırken, kendime güvenirken, hayatımın dizginlerini elime almışken, babam yaşlanmaya başlamıştı, bazen haklıydı ama merak ettim bu yazıyı…
Hani vardır ya, karikatür çizerler başında bulut, şimşek ve yağmura dolanan tipler… Etraf günlük güneşliktir ama onların başında hep bir bulut öylecene asılı kalır. Ben onlardan biriyim. Şanssızlardan… Bu münferit bir olaydır deyip geçebileceğim bir durum değil. Çok sık yaşadığım hep bir aksiliği aşmam gereken, olayların içinde kendimi bulduğum biriyim ben… Bir organizasyon yaparım, mutlaka merak ettim bu yazıyı…
8 sene temel eğitim, 3 sene lise, En azından 4 sene lisans eğitimi üstüne belki master 30 yaşın altında ama genç olmak, askerliğini de arada çıkarmış olmak, veya potansiyel anne olmamak Tüm şartlar sağlanır ve büyük heyecanlar, stresler, hayal kırıklıkları ve umutlarla bir işe girilir… Bir iş öğreneceğim, topluma faydalı üretken olacağım, bir profesyonel olacağım merak ettim bu yazıyı…
Tony Soprano (mafya babası) kendisine ihanet eden son kişiyi vurmadan önce ne demiş biliyor musunuz? “Bakın size ne yapmama sebep oldunuz?” Bir başkasının davranışı bizi üzdüğünde gösterdiğimiz en normal tepki, suçu bu kişinin tutumunun üzerine atmaktır. Bir çok durumda gayet anlamlı bir davranıştır bu… Kötü maksatlı ofis dedikoduları, iş bilmeyen çalışma arkadaşı, beceriksiz bir müşteri merak ettim bu yazıyı…