Nasıl bir duygudur? Bir insana önce elinden geleni ardına koymayacaksınız, sonra da hiç bir şey olmamış gibi, güler yüzlü davranacaksınız? Bu nedir? İki yüzlülük mü, iletişim becerisi mi? İki yüzlülüğün sınırı nerde başlar, iletişim becerisi nerede biter? Krize girmiş bir konuyu çözebilmek adına gerekiyorsa yapılanların inkar edilmesi bir iletişim becerisi midir sizce? Yoksa iki yüzlülük merak ettim bu yazıyı…
Vardır etrafınızda; her şeyi en ayrıntılı detayına göre araştırıp, size alışveriş, gezme, yeme içme, tatil konusunda fikir verip duranlar… Araştırmacıdan çok araştırmacılar… Vardır vardır… Siz, “ben eğlenceli bir mekan arıyorum, mesela doğum günü yapacağım” diye düşünürken ” parası da uygun olsun, toplanalım eğlenelim” diye hayli haylaz bir fikir gelir oturur tam ön lobunuza… Bir de merak ettim bu yazıyı…
İşe alan? İşten çıkaran? Kadın? Ailesiz, çoluk çocuksuz? Sorunsuz? İn? Cin? Bir elinde cımbız bir elinde ayna tutanlar mıdır? Yoksa, bal tutup parmağını yalayanlar mı? Nedir insan kaynaklarında çalışanlar? Duygusuz robotlar mıdır? Yoksa, ağlayıp gülen, zaafları olan insanlar mı? İşçi? İşveren? Yoksa işveren haklarını da savunurken aynı zamanda kendi haklarından da feragat eden, arada kalmış merak ettim bu yazıyı…
Yaşamınızda affedemediğiniz kimler var? Boğazınıza düğümlenen bir türlü söyleyemediğiniz kelimelerin sahipleri kimler? Bir gün, Bir gün karşılıklı geldiğimde söyleyeceğim diye kendi kendinizi yiyip bitirdiğiniz ama ya karşılıklı gelemediğiniz ya da gelip de söyleyemediğiniz, belki de karşısında donup kaldığınız kimler? Kendinize neden bunları onun yüzüne söyleyemedim dedikleriniz var mı hayatınızda? Olup olmadık yerde aklınıza gelen içinizden merak ettim bu yazıyı…