Bir arkadaşım bugün yeni bir işe başladı.

Düşündüm ne hissediyordur diye?

Yeni bir işe başlamayalı çok uzun zaman olmuş. Ama onca uzun zamandır, “kimler geldi kimler geçti” bulunduğum yerden…

Kaç değişik karakteri işe aldım, kaçı ne izler bıraktı?

Zor bir gün bence…

Yeni umutlar, heyecanlar ile birlikte kendini ispat etme kaygısı, başaramama korkusu, yapabilecek miyim, beni kabullenebilecekler mi, yöneticimle aram nasıl olacak, işin altından nasıl kalkacağım, paramı ödeyecekler mi, sigorta mı yatıracaklar mı, gibi gibi bin bir türlü soru, kaygı, korku, heyecan, umut…

İnsan hayatında, tüm bu duyguların bir arada yaşandığı bir başka gün; evlendiği gündür herhalde…

Korku ile mutluluk aynı anda yaşanır.

Kaygı ile umut…

Hüzün ile sevinç…

Yabancı bakan gözler,

Önemli olduklarını hissettirmeye çalışanlar,

Arkadaş olmaya çalışanlar,

Hiç yüzüne bakmayanlar,

Yüksek sesle konuşarak seni de konuya dahil etmeye çalışanlar hepsi senin için birer yabancıdır o gün…

Sen ise hepsini incelemeye çalışırsın,

Hangisinin yüzüne bakacaksın, hangisininkine bakmayacaksın,

hangisine güveneceksin

kim bilir hangisi ile, ne kadar dost ne kadar düşman olacaksın…

zordur ilk gün,

tek tek aklında kalır herşey,

kim ne dedi,

kim ne yaptı,

kim ne anlattı

hepsi tek tek kalır aklında

zordur ilk gün,

unutulmaz hiç…