Hep bir yanın inkar eder
Ama diğer yanın şüphe içindedir, öteki yanına ne kadar saf olduğunu söyler
Diğer yanın ise saçmaladığını ve çok şüpheci olduğun için kararlarına zarar verdiğini söyler durur
Acabalar içerisindeyken öyle bir gün gelir ki,
Tamam dersin işte yanılmamışım yine şüpheci tarafım haklı çıktı
Tamam işte yine anlaşılmamışım
Yine ifade edememişim
yine birilerine bırakın siyah ve beyazı, yedi renkten bile oluşmadığını hayatın
her rengin tonu olduğunu anlatmaya çalışmışım, onların hayatı siyah ve beyazdan ibaret gördüklerini göremeden…
Duyguların renkleri hatta tonları var, demişim,
Evet siyah ve beyazdır demişler, ben fark etmemişim
Sadece bir gün bir yerde, tek bir cümle ile karşına çıkar
Kendine kızarsın neden anlatmaya çalıştığını düşünürsün
Neden kendini anlatıyorsun ki, neden görmeyen gözlere bu kadar çaba harcıyorsun
Siyah beyazların içerisinde bırak geride o gözleri,
Sen yaşamı tüm renkleri ile, tüm tonları ile yakala
Bırak onlar kendi at gözlükleri ile geçirsinler,
onlara verilmiş kısacık ömrü….