Tesadüflere çok inanmaz,

Ya da ilahi güçlere falan…

Ama, şöyle bir arkaya baktığında sanki bir şeyler,

düzenlenmiş,

bir bulmacanın parçaları teker teker oluşmaya başlamış,

parçalar önceden önüne çıkarılmış gibi…

Bazen bir şeyler olur ve sen bunun anlamını bir türlü çözemezsin.

O da bir gün, biri ile tanışır.

Ve hayatı, hiç hayalinde olmayan bir şekilde alt üst olur.

Ve görür ki, altı üstünden daha iyi.

Sanki bardaktaki son damladır o.

Uzun bir süre beklemiş, olgunlaşmış artık ağırlığı onu taşıyamayacak hale getirip, taşacağını bile bile bardağa doğru ilerlemiş bir damla…

Bardak taşmış, sular karışmış, halkaları etrafa yayılmaya başlamış, çevresindeki her şeyi dalga dalga etkilemiştir.

Su uzun uzun dalgalanır,

yavaş yavaş durulmaya başlar ve

o artık bardaktaki yerini alır.

İhtiyaç olmayan diğer damlaları bardaktan dışarı atarak elbette…

Sevildiği, kabullenildiğini bilerek, yeni damlalara uyum sağlayarak,

Artık yeni yerinde, yeni düzeninde…