Türkiye’de çalışan kadın olmanın zorluklarını genelde, anne olmak, ev işlerine yetişememe, çocuklara bakamama, eşin yardımcı olmaması gibi eş-iş ve çocuk üçgeninden konuşuyoruz.
Halbuki konunun öyle bir boyutu var ki, bir kadının iş hayatında yaşadığı zorluklara daha da zorluk katıyor.
Sizin tüm okullarınız, sertifikalarınız, tecrübeleriniz, yetkinlikleriniz bir kenara bırakılıyor ve ön plana kadın olmanız çıkıyor. Bir toplantıda, projede, satış görüşmesinde veya sosyal medya üzerinde adamın biri çıkıyor sadece ve sadece kadın olduğunuz için size istediği gibi teklifte bulunabileceğine, istediği gibi davranabileceğine kanaat getirebiliyor.
İki kelimeyi bir araya getiremedikleri gibi, beyinleri dışında diğer organlarını çalıştırdıkları için de, ne dediğini ne sorduğunu ne demek istediğini de anlatamıyor.
Her kadını, kendi çevresinde, tanıdığı kadınlar gibi olduğunu sanıyor. Ve kendinden bir saniye olsun bile şüphelenmiyor.
Bu adam bir yerde satış müdürü oluyor, bir yer de CFO belki de, işsiz, yani okumuş olması ya da lise mezunu olması fark etmiyor. Adamın ailesinden aldığı temel ahlak kuralları yetersiz ve bunları geliştirebilecek derecede “insan” olamadığı için de, kadınlara karşı davranışlarını çok normal olarak algılıyor. Ona göre ters giden pek bir şey yok.
Bu adam, her yerde karşınıza çıkıyor. Bazen bir kadın ile bir erkeğin hiç yoktan dedikodusunu çıkarıyor, ötekine sarkıyor, berikini tehdit ediyor.
Özellikle kurbanlarını da, sesini çıkaramayacak kadınlardan seçiyor ki, kimseye rezil olmasın çünkü biliyor ki, yaptığı aslında hiç de ahlaka uygun değil.
Dişli biri olduğunu gördüğünde, hemen geri çekilen, korkak ve aslında tüm gücü sadece zayıf kadınlara–ki bana göre hiç bir kadın zayıf değildir, bir kadın zayıf görünüyorsa mutlaka o sırada hayatında bir karmaşa vardır- yeten erkeklerdir. Kadınların anlık zayıflığından yararlanabilecek kadar yetersiz adamlardır bunlar…
Bu tip adamlar, maalesef erkekliğe hakaret olarak yaşamlarını sürdürüyorlar. İş hayatım boyunca bu tiplerden rastladıklarımı bir şekilde sistem dışında tutmaya veya zarar verdiği kadınları bu adamlardan uzaklaştırmaya çalıştım.
Son zamanlarda ise, özellikle sosyal medyada bu tür adamlar çok türedi. Karşısına geldiğinde iki kelimeyi bir araya getirip tek bir konu hakkında bile konuşabilecek alt yapıya sahip olmayan adam, sosyal medyada rahatlıkla bu cesareti bulabiliyor. Uzun zamandır, bunlarla mücadele etmeye ve cevap vermemeye çalışıyorum. Fakat maalesef, cevap vermedikçe veya ifşa etmedikçe bu tür insanların daha da cesaretlendiğini fark etmeye başladım.
Genelde bu tür ifşalar kadınlar için utanç verici gibi görülür toplum tarafından… Ama benim fikrim asıl bu davranışları sergileyenlerin utanması gerektiğidir. Bu nedenle son zamanlarda özellikle sosyal medya üzerinden aldığım mesajlardan iki tanesini de sizlerle paylaşmak istiyorum. Bu yazımı paylaşarak da belki sizler de bu tip adamların cesaretlerini kırarsınız.
Kadına şiddet her zaman fiziksel olmaz…
