Onlar sadece izler. Apartmana gireni çıkanı izlerler, facebookta kim nereye gitmiş izlerler, twitterda olan biteni izlerler, instagramda kim nerede izlerler, TV’de, kim kimi aldatmış izlerler. Hep izlerler.

Onlar hayatı izler de izler. Yaşamazlar..

İşi gücü yoktur, hep izler. İzler de ne yapar.

Tek yaptığı dedikodudur. Kim nereye, kimle nasıl gitmiş eve kim girmiş çıkmış.

Kim kimle, nerede ne yemiş.

Dedikodusu hiç bitmeyen bir izleme.

Dedikodusunu da yine izleyenler ile yapar. Birbirlerini bulur bu izleyenler. Hayatı izleyerek geçirirler.

Tatilleri, yedikleri, içtikleri, isyan ettikleri, sevdikleri, övdükleri ne varsa, izleyenler sayesindedir. İzledikleri yapar, onlar konuşur.

Devamlı izler ve konuşur. Tek bildikleri izlediklerinin hayatı, tek ürettikleri dedikodudur. Gerçek duyguları yoktur. Yaşamadıkları hayatlarında, yaşamadıkları duygularını unutmuşlardır.

Evlilik programları, birbirlerinin gözünü oydukları yarışma programları ne varsa izlerler, TV’deki sahte duygular onların gerçek duyguları haline gelir. Sanal duygular yaşar, sanal hayatlar üzerinden gerçek yaşamlar sürerler. İzlemek onların yaşam tarzı haline gelir.

Hayatı izleyerek kaçıranlardır onlar…