İstanbul’dan ayrılıp da Türkiye’nin herhangi bir şehrine gittiğimde İstanbul kokuyorum.Benliğim İstanbul, gözlerim İstanbul, saçlarım İstanbul, ellerim ayaklarım İstanbul

Her yerde İstanbul’u arıyorum.

Dünya’nın şehirlerinde İstanbul’un izlerini sürüyorum

Üstüme İstanbul sinmiş.

Olanaklarımın sınırlarında,

Bana verdiklerinden zevk alarak, gittiğim her yerde İstanbul’u arıyorum.

İstanbul olmuşum.

İstanbul kokmuşum.

Başka ülkelerde duyduğum kokularla karşılaştırıyorum

Bulutlara bakıyorum, aynı İstanbul’daki gibi mi hareket ediyor diye

Güneş İstanbul’daki gibi mi batıyor

Ay İstanbul’daki gibi mi doğuyor

Yosun İstanbul’daki gibi mi kokuyor

Martı’sı farklı mı uçuyor,

İstanbul sinmiş üstüme, çamaşır suyunda bekletiyorum, iki uzun yıkama yaptırıyorum, 95 derecede kaynatıyorum, şampuanlar, yumuşatıcılar…

Çıkmıyor üstümden,

Sinmiş saçlarıma bir kere

İstanbul’un ortasında ıssız bir çığlık atıyorum, kimse duymuyor;

Sinmiş üstüme

İstanbul kokuyorum…