Sana değer..
Tam olarak bu kelimeleri kullanmazlar belki ama;
Sen hastayken, başında bekliyorsa,
Ağladığında, aciz bir şekilde sadece sana bakıyor ve ne yapacağını bilemeden “ağlama” diyorsa
Haftalarca suratını asarken nedenini bile sormadan yanında olabiliyorsa, ancak yüzün gülmeye başladığında “böylesi daha iyi” diyebiliyorsa,
Bağıra çağıra kızgınlıklarını anlattığın biri için, birden yerinden kalkıp gidip onu dövmek istese bile, sakince “her şey yoluna girecek” diyorsa
Telefondaki sesinden o sıradaki duygularını anlayıp “neden konuşmuyorsun” diyeceği yerde, o da sessiz kalabiliyorsa,
Birine sinirlendiğinde ilk seni arayıp, hiç susmadan anlatıp anlatıp “ohh neyse rahatladım sen nasılsın” diyorsa
Gözlerinin içine bakıp hiç bir şey demeden gidip bir şişe şarap açıyorsa,
Hasta olduğu halde, yaptığın plana sadık kalıp seninle eğlenmeye gelebiliyorsa,
En önem verdiği varlığına, arabasına zarar verdiğinde gülüp geçebiliyorsa,
Onu kıskandığında, oturup sana açıklama yapmaya çalışıyorsa,
Ona kızdığında, yaramaz bir çocuk gibi kendini savunmaya çalışıyorsa,
Onca dırdırına ve yaptığın konuşmalara karşılık seni hayatı boyunca arkadaşı, eşi, dostu olarak yanında bulundurmak istiyorsa,
Tüm direktiflerini, öğütlerini, önerilerini sessizce dinliyor, hafızasından silmiyor, yeri geldikçe bunları dikkate alıyorsa,
En ufak bir alışkanlığını bile unutmuyorsa, sevdiğin yemekleri, müzikleri, içkileri biliyorsa,
hoşlanmadığın kalabalığın arasından bir bakışı ile seni uzaklaştırıyorsa
İhtiyacın olduğunda arayacağın kişilerin başında geliyorsa,
Sırf sen istemediğin için, kızdığı insanlarla kavgaya girmiyorsa,
Senin için susuyorsa…
Sana değer demek istiyordur…